ukrainian russian english polski
Artykuły podobne
Praca w Polsce

Karta Polaka

24.03.2017
"Dziewczyna bardzo chce ubiegać się o Kartę Polaka.  Jej rodzice nie posiadają Karty Polaka. Dziadek posiada ważną Kartę Polaka, którą uzyskał na podstawie swojego ojca (pradziadka dziewczyny). Pradziadek był żołnierzem w Wojnie Obronnej w 1939 (posiadamy dowody wydane przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych - decyzję o przyznaniu uprawnień kombatanckich i legitymację w której zawarta jest informacja, że został odznaczony medalem za udział w Wojnie Obronnej w 1939 z podpisem ówczesnego Prezydenta RP - Lecha Wałęsy).
 
Teraz nasuwa się nam pytanie, zgodnie z ustawą o tym kto może ubiegać się o Kartę Polaka, co do udowodnienia polskiego pochodzenia dziewczyny na podstawie samego pradziadka jest niemożliwe (ponieważ nie mamy dokumentów prababci).
 
Natomiast w podanych warunkach napisane jest, że trzeba udowodnić albo polskie obywatelstwo albo narodowość polską jednego z rodziców lub dziadków. Zgodnie z ustawą (art. 3), Karta Polaka jest dowodem stwierdzającym przynależność do narodu polskiego. Narodowość zgodnie z definicją jest to przynależność do narodu. Więc warunek teoretycznie jest spełniony. Z tym że chyba ten przypadek jest tak rzadki, że nie jest jasno określony w ustawie. 
 
Moje pytanie brzmi czy w takiej sytuacji można ubiegać się o Kartę Polaka na podstawie Karty Polaka dziadka na podstawie jego narodowości? (Ponieważ rozumiem, że dokumenty pradziadka nie będą w tym przypadku brane pod uwagę).
 
Czy istnieje jakaś inna możliwość aby dziewczyna mogła ubiegać się o Kartę Polaka? Dodam tylko, że reszta warunków jest spełniona oraz dziewczyna mówi bardzo dobrze po polsku."
 
Zgodnie z art. 2 pkt. 1 ust. 3 Ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka - Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i wykaże, że jest narodowości polskiej lub posiadała obywatelstwo polskie, lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej lub posiadało obywatelstwo polskie, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej działającej na terenie jednego z państw, o których mowa w ust. 2, potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat.
 
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał na potencjalnie uniwersalny charakter instytucji stwierdzania polskiego pochodzenia na podstawie art. 5 i art. 6 Ustawy o repatriacji, w związku z czym okoliczność, że przewidziane w ustawie o repatriacji stwierdzanie polskiego pochodzenia związano expressis verbis z celami ustawy (art. 5 ust. 1), tak co do przesłanek, jak i trybu oraz właściwości orzekających organów powoduje, iż dopuszczalne jest wykorzystywanie przez inne organy.
 
Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o repatriacji za osobę polskiego pochodzenia, w rozumieniu niniejszej ustawy, uznaje się osobę deklarującą narodowość polską i spełniającą łącznie następujące warunki:
  1. co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej;
  2. wykaże ona swój związek z polskością, w szczególności przez pielęgnowanie polskiej mowy, polskich tradycji i zwyczajów.
 
Za osobę polskiego pochodzenia uznaje się również osobę deklarującą narodowość polską, która posiadała w przeszłości obywatelstwo polskie lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków posiadało obywatelstwo polskie.
 
Z kolei art. 6 Ustawy o repatriacji stanowi, że dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być dokumenty, wydane przez polskie władze państwowe lub kościelne, a także przez władze (...), dotyczące wnioskodawcy lub jego rodziców, dziadków lub pradziadków, a w szczególności:
polskie dokumenty tożsamości;
  1. akty stanu cywilnego lub ich odpisy albo metryki chrztu poświadczające związek z polskością;
  2. dokumenty potwierdzające odbycie służby wojskowej w Wojsku Polskim, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
  3. dokumenty potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
  4. dokumenty tożsamości lub inne dokumenty urzędowe zawierające wpis informujący o narodowości polskiej.
 
Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być również inne dokumenty, a w szczególności:
  1. o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o jej narodowości polskiej;
  2. potwierdzające prześladowanie osoby ze względu na jej polskie pochodzenie.
 
Niestety ale posiadanie Karty Polaka przez dziadka to zbyt mało aby dziewczyna mogła ubiegać się o wydanie Karty Polaka. Konieczne jest również udowodnienie, iż jeszcze jedna osoba (prababcie, drugi pradziadek) byli narodowości polskiej lub posiadali polskie obywatelstwo. W tym miejscu zwracam Pana uwagę, na art. 2 Ustawy z dnia 20 stycznia 1920 roku o obywatelstwie Państwa Polskiego z chwilą ogłoszenia ustawy niniejszej prawo obywatelstwa polskiego służy każdej osobie bez różnicy płci, wieku, wyznania i narodowości, która m.in. jest osiedlona na obszarze Państwa Polskiego, o ile jej nie służy obywatelstwo innego państwa. Za osiedlonego w Państwie Polskiem w znaczeniu niniejszej ustawy jest uważany kto:
  1. jest zapisany lub ma prawo być zapisanym do ksiąg stałej ludności b. Królestwa Polskiego;
  2. ma prawo swojszczyzny w jednej z gmin na obszarze Państwa Polskiego, stanowiącym poprzednio część składową Państwa Austrjackiego lub Węgierskiego;
  3. miał już przed 1-ym stycznia 1908 r. z tytułu obywatelstwa niemieckiego stałe miejsce zamieszkania na obszarze Państwa Polskiego, stanowiącym poprzednio część składową Państwa Pruskiego;
  4. był zapisany do gminy miejskiej lub wiejskiej, albo do jednej z organizacji stanowych na ziemiach b. Cesarstwa Rosyjskiego, jakie wchodzą w skład Państwa Polskiego;
 
Wykazanie którejś z powyższych przesłanek uzupełniłoby materiał dowodowy w sprawie i pozwoliło na wnioskowanie o wydanie Karty Polaka dla Pana dziewczyny.
komentarze
Twój komentarz
Email
Imię

FAQ

Regulamin

KONTAKT